Anticisimlər Anticisimlər (Ac) B-limfositlər (plazmatik hüceyrələr) tərəfindən hasil olunan immunqlobulin molekullarıdır. Onlar monomer, dimer, trimer və ya pentamer quruluşlu olurlar. Ac aktivliyi göstərən bütün qlobulinlər İg-rə aid etmək olar. Lakin bütün İg-lər anticisim xüsusiyyətlətinə makik deyildir. Zülalların elektroforezi Elektrik sahədə züllallar fraksiyalara bölünürlər: albuminlər və α1, α2, β və γ qlobulinlərə. Ig G γ qlobulinlər fraksiyasına miqrasiya edir, digərləri isə, xüsusən də İgM və İgD əsasən β-qlobulinlərə və hətta α2-qlobulinlər fraksiyasında aşkar olunurlar. İmmunqlobulinlərin superailələri İmmun sistemin bu ailəyə mənsub bir çox sayda molekullarını saymaq olar və hamısını birləşdirən əlamət oxşar quruluşlu qlobulyar domenin olmasıdır. Bura aiddir: immunqlobulinlər, T-hüceyrələrin reseptorları (TCR), MHC I və II sinif molekulları, killer hüceyrələrin bir çox Ag-ri, adgeziya molekulları (CD56) və s. funksiyasi hələ məlum olmayan Ag-lər. Ac (məsələn İgG) digər opsoninlərlə birgə • faqositozu gücləndirir • komplementi aktivləşdirir (İgG, İgM), • antigen-anticisim reaksiyasında iştrak edirlər. Onlar antigen, affinlik və avidlik xassələrinə görə fərqlənirlər və B-limfositlərin reseptorlarına daxildirlər. Affinlik (affinitet) – Ac-min antigen bağlayan mərkəzinin (Fab) antigen epitopu ilə əlaqəsi gücünə əsaslanan, antigenə olan doğmalığı deməkdir. Avidlik – Ac və Ag əlaqəsinin möhkəmliyi və tutulmuş Ag-rin sayıdır. Antigen və Anticisim birləşməsini açarqıfıl bağlanması ilə müqaisə edirlər Ac (sarı rəng)+Ag • Dövr edən Ac-lər plazmatik hüceyrələr tərəfindən sümük iliyində, selikli qişa ilə əlaqəli limfoid toxumada (MALT) və limfa düyünlərində sintez olunmaqla hasil olunurlar. • İmmunqlobulinlərin ağır zəncirinin konstant sahələri arasındaki antigen, fiziki və funksional fərqə görə onları müvafiq 5 əsas sinfə bölmək olar. Ali bioloji növlərin əksəriyyətində bütün 5 sinfə rast gəlmək olar. İgG - (M.k. 150 kDa) zərdab immunqlobulinlərin əsas hissəsini (80%) təşkil edir. 4 yarımsinfə bölünürlər (İgG1, İgG2, İgG3, İgG4) və hər biri monomer quruluşludur. İgG immun cavab zamanı dərhal İgM-dən sonra əmələ gəlirlər. Faqositlərin reseptorları ilə aktiv surətdə bağlanma qabiliyyətinə malikdirlər. Komplementlə birləşən əsas immunqlobulin İgG3-dür. Normada zərdabda İgG-nın miqdarı (Tits H., 1997) Yaş Ölçü vahidi q/l Uşaqlar: 1-3 ay 2,7-7,8 4-6 ay 1,9-8,6 7-12 ay 3,5-11,8 2-3 yaş 5,2-13,6 4-5 yaş 5,4-14,2 6-7 yaş 5,7-14,1 10-11 yaş 7,3-13,5 12-13 yaş 7,7-15,1 Böyüklər 8,0-17,0 İgA - bütün fizioloji ifrazatlarda (tər, ağız suyu), ağ ciyərlərdə, bağırsaqda, sidikdə rast gəlinən əsas immunqlobulinlərdir. Zərdabda İgA monomer quruluşludur, lakin dimer və polimer şəklində də rast gəlinir. İgA molekulunun karbohidrat sahələri çox oluğundan komplementlə birləşmir. Əsas funksiyası – xarici örtük və qişalardan infeksiyanın və digər antigenlərin keçməsinin qarşısını almaqdır. Normada zərdabda İgA-nın miqdarı (Tits H., 1997) Yaş Uşaqlar: 1-3 ay 4-6 ay 7-12 ay 2-3 yaş 4-5 yaş 6-7 yaş 10-11 yaş 12-13 yaş Böyüklər Ölçü vahidi q/l 0,06-0,58 0,1-0,96 0,36-1,65 0,45-1,35 0,52-2,2 0,65-2,4 0,91-2,55 1,08-3,25 0,9-4,5 Müxtəlif xəstəliklər zamanı İgA-nın konsentrasiyasının dəyişməsi Konsentrasiyanın artması Konsentrasiyanın azalması Kəskin və xroniki bakterial, göbələk və parazitar infeksiyalar Qaraciyərin xroniki xəstəlikləri Qaraciyər sirrozu Revmatoidli artrit Qırmızı qurd eşənəyi Xroniki limfoleykoz Endoteliomalar, osteosarkomalar Monoklonal qammapatiya Miyelom xəstəliklər Valdenstrem xəstəliyi Kandidoz, mukovissidoz Tənəffüs yolları xəstəlikləri Fizioloji hipoqammaqlobulinemiya (uşaqlarda 3-5 ay), andangəlmə hipoqammaqlobulinemiya və ya aqammaqlobulinemiya İmmun sistemin tükənməsinə gətirib çıxaran xəstəliklər: - immun sistemin yenitörəmələri - dalağın çıxarılmasından (splenektomiya) sonraki vəziyyət - zülal itgisinin bağırsaq və böyrək sindromları - sitostatiklərlə və immundepressantlarla müalicə Kəskin virus, xroniki bakterial infeksiya İgM - (M.k.900 kDa) təkamül prosesində yaranan ilk immunqlobulindir və buna görə də antigen stimulyasiyasına cavab olaraq birinci onlar sintez olunurlar. Adətən pentamer quruluşlu olur, monomer quruluşda yalnız yetişmiş B hüceyrələrin membranında rast gəlinirlər (mİg). İgM-in komplementlə yüksək dərəcədə oxşarlığı var. 10 aktiv mərkəzə malik olduqlarından mikroorqanizmlərin tutulmasında və aqlütinasiyasında effektivdilər. Normada zərdabda İgM-in miqdarı (Tits H., 1997) Yaş Uşaqlar: 1-3 ay 4-6 ay 2-3 yaş 4-5 yaş 6-7 yaş 10-11 yaş 12-13 yaş Böyüklər: qadınlar kişilər Ölçü vahidi q/l 0,12-0,87 0,25-1,2 0,46-1,90 0,40-2,00 0,55-2,1 0,66-1,55 0,70-1,50 0,50-3,20 0,60-3,70 Müxtəlif xəstəliklər zamanı İgM-in konsentrasiyasının dəyişməsi Konsentrasiyanın artması Kəskin virus, bakterial, göbələk parazitar infeksiyalar Kəskin virus hepatitləri Autoimmun xəstəliklər Qaraciyər sirrozu Revmatoidli artrit Qırmızı qurd eşənəyi Endoteliomalar, osteosarkomalar Monoklonal qammapatiya Miyelom xəstəliklər Valdenstrem xəstəliyi Kandidoz, mukovissidoz Tənəffüs yolları xəstəlikləri Kəskin və xroniki limfoleykoz Konsentrasiyanın azalması və Fizioloji hipoqammaqlobulinemiya (uşaqlarda 3-5 ay), andangəlmə hipoqammaqlobulinemiya və ya aqammaqlobulinemiya İmmun sistemin tükənməsinə gətirib çıxaran xəstəliklər: - immun sistemin yenitörəmələri - dalağın çıxarılmasından sonraki vəziyyət - zülal itgisinin bağırsaq və böyrək sindromları Sitostatiklərlə və immundepressantlarla müalicə Xroniki virus infeksiyası Humoral immunitetin çatışmamazlığı İgD - İgM kimi B hüceyrələrin membran immunoqlobulinlərindəndir, onun aktivləşməsini və supressiyasını tənzimləyir, lakin digər funksiyası hələ də tam öyrənilməyib. Monomer quruluşludur, 2 epitop bağlayan sahəsi var. İgE - sərbəst şəkildə qan zərdabında cuzi miqdarda rast gəlinir. Adətən tosqun hüceyrələrlə və bazofillərlə Fc fraqmenti ilə bağlanaraq, onların deqranulyasiyasını stimullaşdırır. Allergiya hallarında isə bronxların və mədə-bağırsaq traktının selikli qişası ilə də əlaqəli ola bilər. Normada zərdabda İgE-in miqdarı (Tits H., 1997) Yaş Ölçü vahidi q/l Uşaqlar: 1-3 ay 0-2 3-6 ay 3-10 1yaş 8-20 5 yaş 10-50 15 yaş 15-60 Böyüklər 20-100 Immunoelektroforez Dövr edən immun komplekslərin (DİK) təyini Normada zərdabda DİK-in miqdarı – 30-90 ME/ml. DİK – komplementin C3, C4, C1q komponentləri ilə birləşmiş antigen-anticisim kompleksidir. Normada qan dövranında yaranan bu komplekslər faqositlər tərəfindən udulur və ya qaraciyərdə parçalanır. Lakin onların sayı artdıqda, perivaskulyar sahədə və böyrəklərin qabıq qatında çöküb, iltihabi prosesləri gücləndirirlər. Zərdabda immun komplekslərin səviyyəsinin təyini kəskin iltihabi xəstəliklərin və allergik proseslərin diaqnostikasında və həmçinin aparılan müalicənin effektivliyinin təyinində əhəmiyyətlidir. DIK qanda yüksək səviyyəsi aşağıdakı hallara xasdır: •kəskin bakterial, göbələk, parazitar və virus infeksiyaları; •autoimmun xəstəliklər, kollagenozlar, revmatizm, qlomerulonefrit, allergik; alveolit, vaskulit, Artüs fenomeni; •immunkompleks xəstəlikləri, zərdab xəstəliyi; •3-cü tip allergik reaksiyalar; IgM • • • • • • Особенности IgM 10-валентный («мусоросборщик») Синтезируется первым в ИО Уровень повышается при деструктивных процессах в организме Активирует СК Низкоспецифичен Защищает только кровоток IgG (подклассы IgG1-IgG4) Особенности IgG • Составляет 80% всех Ig • Активируют в ИК СК • Связываются с FcR (основные опсонины), могут активировать фагоциты, т.е. воспаление, поэтому IgG нет на СО • Проходят через плаценту в кровь плода • IgG4 одновалентны, не активируют СК, антиаллергические, антипаразитарные * Выходят из крови в интерстиций IgA (подклассы IgA1, IgA2) Особенности IgA • Составляют 15% всех Ig крови • Не активируют СК и фагоциты, т.е. не вызывают воспаления • Защищают слизистые оболочки (= СО) [«первая линия защиты организма»] • Много в молоке, особенно в молозиве • Синтез стимулируют ИЛ-5, ТФР-бета • Молекулы IgA защищают от пищеварительных ферментов SC (секреторный компонент) IgE • • • • Особенности IgE Синтезируются к аллергенам (и паразитов) Цитофильные антитела (поэтому в свободном виде почти нет). Связываются с FcR вне ИК. Связываются с FcR для IgE тучных клеток и базофилов (+ аллерген --- дегрануляция) Синтез стимулирует ИЛ-4 (+ ИЛ-13) Уровень повышается при аллергиях и паразитарных инвазиях (участвует в изгнании паразитов) IgE-зависимая борьба с паразитом Клетки с FcR • Все фагоциты -- все лейкоциты, кроме лимфоцитов -- макрофаги и их производные -- эндотелиальные клетки • Тромбоциты человека • Тучные клетки (имеют FcR для IgE) • Эпителиальные клетки c FcR для IgA (переносят IgA на слизистые оболочки) • В-лимфоциты • ЕКК Свойства антител • Антитела обладают способностью отличать один антиген от другого. Они взаимодействуют только с теми антигенами (за редким исключением), против которых они выработаны и подходят к ним по пространственной структуре. Эта способность антитела получила название комплиментарности. реакцией. Аффинитет антител • Молодой В-лимфоцит, только что включившийся в иммунный ответ, вначале вырабатывает IgM антитела, а затем переключается на IgA, IgG или IgE • Присутствие IgM антител говорит об острой или обострившейся инфекции. • IgA препятствует адгезии и проникновению микроорганизмов и токсинов в подслизистую и систему кровообращения • Связанные с IgA микробы и токсины затем удаляются за счет механического клиренса • IgA реакция на инфекцию не сопровождается болезнью • IgG антитела связываются с микробами и токсинами в глубине тканей или в циркуляторном русле • Они активируют систему лизирующих ферментов (комплемент) и фагоциты (нейтрофилы), таким образом, уничтожая бактерии и токсины • IgG ответ сопровождается болезнью • IgE антитела связываются с базофилами и тучными клетками • При встрече с паразитом они вызывают выброс гистамина и других биологически активных веществ из этих клеток • Гистамин привлекает эозинофилы, которые оказывают повреждающее действие на паразитов • IgE может вырабатываться против непаразитарных антигенов, что приводит к аллергиям • По характеру воздействия на антиген различают антитела: • коагулирующие (преципитины, агглютинины), облегчают фагоцитоз; • лизирующие (комплементсвязывающие: бактериолизисы, цитолизисы, гемолизисы), вызывают растворение антигена; • нейтрализующие (антитоксины), лишают антиген токсичности. Перекрестные АТ Анти-IgE МАТ Location of isotype determinants Immunoglobulin allotypes Динамика иммунного ответа